-
1 wykorze|nić
pf — wykorze|niać impf Ⅰ vt 1. (wykopać rośliny z korzeniami) to eradicate 2. przen. (wyplenić) to extirpate, to eradicate- wykorzenić coś ze świadomości narodu to eradicate sth from the nation’s consciousnessⅡ wykorzenić się — wykorzeniać się książk. [osoba] to lose one’s national identity, to forget one’s rootsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorze|nić
См. также в других словарях:
wykorzenić — dk VIa, wykorzenićnię, wykorzenićnisz, wykorzenićeń, wykorzenićnił, wykorzenićniony wykorzeniać ndk I, wykorzenićam, wykorzenićasz, wykorzenićają, wykorzenićaj, wykorzenićał, wykorzenićany «wyrwać, wykopać rośliny z korzeniami» Wykorzenić chwasty … Słownik języka polskiego
